අපේ කාලයේ තොරන් රාජයා.. අනං මනං (1)

 2600 සම්බුද්ධ ජයන්තිය ලැබුව වෙලේ සිංහල බ්ලොග් ලියන බුද්ධාගමේ කෙනෙක් විදියට මටත් හිතුන පොඩි පොස්ට් එකක් දාන්න. මේක දන්නෙත් මට අද කාලෙට ගැලපෙන විදියට මගේ යාලුවෙක් ඇතුළු පිරිසක් කරපු පොඩි වැඩක්.

තොරණක් කිව්වම අපිට මතක වෙන්නේ මොකද්ද?? බල්බ් වටෙට කැරකෙන ලස්සන පින්තුර ඇදපු වෙසක්, පොසොන් කාලෙට තියන අනිවාර්ය අංගයක්නේ. ඔය තොරන්වල එදා මෙදා තුර අතීතයේ තිබුනේ ජාතක කථා තමයි. හබි අද මම මේ කියන තොරණේ තිබුනේ ජාතක කතාවක් නෙමේ. අර ඉංගිරිසියෙන් කියන්නේ පෙට්ටියෙන් එලිය හිතනවා කියල. අන්න ඒවගේ වැඩක් තමා මේ තොරණ. අනිත් තෝරන වගේම පාට පාට කාරෙකෙන බල්බ් මේකෙත් තිබුන. හබි තිබුන චිත්‍ර ජාතක කතාවක නෙමේ කාන්තා හිංසනය ගැන අදුන පෝස්ටර්. මහා ජනයා දැනුවත් වෙන ආකාරයේ අද කාලයට ගැලපෙන චිත්‍ර.

මගෙනම් මතයට අනුව, මේලෝකේ ආගම කියල දේවල් නෑ. තියෙන්නේ දර්ශනයන්. ඔය බුද්දාගමේ, ක්‍රිස්තියානි ආගමේ, මුස්ලිම් ආගමේ වගේ ඔක්කොම ආගම වල තියෙන්නේ වැරදි වලින් වලකින්න හරි දේ කරන්න කියන එක. හැම ආගමික නායකයාම උත්සාහ කරන්නේ මිනිස්සුන්ව හරි මගට ගන්න.

ළමයෙක් ලැබෙන්න ඉන්න ගැබිණි කාන්තාවක්(අම්ම කෙනෙක්) බස් එකට නැග්ගම හුරේ කියල නින්ද යන නමුත් එහා සිට් එකේ ලස්සන් කෙල්ලෙක් යනකොට දකින දකින බෝ ගහට නගිලටල වදින කොල්ලෝ ඉන්න රටක, පන්සලකට යනකොට සුදුම සුදු තරමක් එහා මෙහා පෙනෙන හිරම හිර කලිසමක් ඇදල යටට රතුම රතු පාට හරි කළුම කළු පාට යට ඇදුම් ඇදගෙන යන කෙල්ලෝ ඉන්න රටකට අශ්වයාගේ පිටේ ගිහින්, එහෙමත් නැත්නම් තවලම් වල ගිහින් සිද්දවෙන සිද්දි ඇතුලත් ජාතක කතාවල වැදගත්කම මට එච්චරටම පෙන්නේ නෑ.

අපේ බුදු හාමුදුරුවෝ එදා හිටිය මිනිස්සුන්ට බණ කිව්වෙත් කාලෙට ගැලපෙන විදියට, මිනිස්සුන්ට තේරුම ගන්න පුළුවන් වෙන විදියට සරලව මෙන්ම කාලින මාතෘකා අනුව. අන්න එක නිසා තමයි මම හිතුවේ මේ තොරණ සුපිරි අදහසක් බව.  අනිකකොළබ වටේ තෝරන බලල ගෙදර ආවම මතකේ තියෙන්නේ මොන ජාතක කතාවද?? පාරේ හිටිය පට්ට කෑලිදෙතුන් දෙනෙක් ඇරෙන්න?? මෙන්න මේ නිසයි මිනිස්සුන්ගේ හදවතට දැනෙන දෙයක් අපි සමාජෙට කරන්න ඕනේ කියල මට හිතෙන්නේ.

වැඩි විස්තර ඕනේ නෑ. මේක හොද ආරම්බයක්. ඉස්සරහට තව තවත් මෙවැනි නිර්මාණ දකින්න ලැබේවා කියල මම ප්‍රර්ථනා කරනවා.

මටනම් තවම තොරණ බලන්න යන්න උනේ නෑ. එත් මේ තොරණ බලල ආව මගේ වෙනම යාළුවො දෙන්නෙක් මෙන්න මෙහෙම කිව්වා.

යාළුවා 1 : පට්ට තොරණ බං. සුපිරියටම හදල තිබුන. තෝරන 10 ක විතර දැක්ක ඕක විතරයි මතක හිටියේ. හොද වෙනසක්. අපිත් සෙට් වෙලා කරමුද ඔය වගේ වැඩක්???

යාළුවා 2 : මෙලෝ රහක් නෑ මචං. තොරණක් උනාම ජාතක කතාවක් තියෙන්න එපාය. ඒක නිකං පරිප්පු නැති හෝටලේ වගේ. හිකි හිකි.

මේ පලවෙනි යාළුවා දැනට මොරටු කැම්පස් එකේ ඉගෙන ගන්නවා. දෙවෙනියා තානායමක පොඩි ජොබක් කරනවා. මම මේ පේලිය ලිව්වේ මගේ යාළුවගේ ජොබ් ඒක පහත කරන්න නෙමේ. මේ කොල්ලෝ දෙන්නම මට එකයි. සුපිරියටම හිත හොද කොල්ලෝ දෙන්න. ඒත්  මිනිස්සු විවිධාකාරයි. හොද වැඩක් කරන කොට විවිධාකාරයේ කොමෙන්ට් ලැබෙනවා. ඒවා හරියට තෝරලා බේරලා ගන්න අපි දැනගන්න ඕනේ කියන ඒක කියන්නයි මට ඕන උනේ.

එහෙනම් හැමෝටම “ඛන්ති ච සොව වස්සතා - සාමනනන්ච දස්සනා”.. කියල මම නවතිනවා. ජයවේව...

ප.ලි. :

ඔය අන්තිම බණ පදය කියවල උබල කීදෙනෙක් අඩෝ මු මාර පොරක්නේ බර බර බණ නේ මු දන්නේ. එහෙමත් නැත්නම් මොකද්ද බං මේකේ තේරුම. මේ කතාවට ගැලපෙන විදියේ බර තේරුමක් ඇති මගේ හිතේ. කියල තමන්ගේ හිතින් හිතුවද කියල තමන්ගෙන්ම අහල බලපල්ලා. මේකෙන් කියවෙන්නේ “ඉවසිමද, කීකරු කමද, ශ්‍රමනයන් දැකීමද..” කියන වචන පේලිය (මේ කතාවට කිසිම අදාලත්වයක් නෑ). අපේ ප්‍රධානම තුන් සුත්‍ර වලින් එකක් වන මහා මංගල සුත්‍රයේ පේලියක් දන්නේ නැති උබල අපිව ජාතක කථා කියල හදන්න පුලුවන්ද කියල තීරණය ගන්න ඒක මම උබලටම ඉතුරු කරනවා. මේ වගේ වෙනසක අවශ්‍යතාව දැන් මට තදටම දැනෙන නිසා තමයි මම මේක පොස්ට් කරේ.

තොරණ බලන්න ඔබත් එනව නම් මෙතනට යන්න.
http://www.facebook.com/event.php?eid=165772176815811

තොරණ ගැන ඔබේ අදහස් අපිත් එක්ක බෙදා ගන්න මෙතනට යන්න.
http://www.facebook.com/home.php?sk=group_161397090589354