Monday, February 2, 2015

අය වැයේ අතුරු කතා... 1

හුදෙක් විනෝදය පිනිස පමනි.. තරහ ගැනීමෙන් වලකින්න..



පුතා: (වැඩ නිමවී ගෙදර පැමින ) අම්මේ..

අම්ම: (වත්ත පහල සිට ගෙදරට එන ගමන්) මේ එනව පුතේ..

පුතා: අම්මෙ අද මම මගේ ජීවිතේ වටිනාම රුපියල් 1000.00 වියදම් කරා..

අම්ම: (හඩමින්) මොකද්ද මගෙ බුදු පුතේ උබ මේ කලේ.. බොලාගෙ තාත්තටයි මටයි කියල 10-15ක් නෑනෙ..  කෝකටත් හිටියෙ උබ විතරයි.. උන්දැ නැති උනාට පස්සෙ මම කොයිතරම් දුක් වින්දද උබව මේතත්වෙට ගේන්න?? ඇයි පුතේ උබ මේ අම්මට මෙහෙම කරේ.. උබේ කැමැත්තකට මම කවදාවත් එපා කියල තියනවද?? එහෙව් අම්මටද උබ මේ හිතුවක්කාර වෙලා පාඩම් උගන්නන්නෙ.. මම දැන් කොහොමද බන් රට්ටුන්ට මූන දෙන්නෙ.

පුතා: මොකද අම්මෙ මේ?? මම මොකද්ද කරපු වැරැද්ද?? මම මගේ මුල්ම රස්සාවෙ මුල්ම පඩියෙන් රුපියල් 1000.00ක් දීල අම්මට සාරියක් ගෙනාව..

අම්ම: (කදුලු පිහිදාන ගමන්) ඇති යාන්තන් දැන් තමා මගේ ඇගට ලේ ටිකක් ඉරුවෙ.. මම මේ අල්ලපු ගෙදර සුමන එක්ක අය වැයේන් අඩු කරපුව ගැන කතා කර කර හිටියෙ. කෝ ගනින් ඕක හැඩ බලන්න..

Wednesday, September 10, 2014

මාලුපාන්ගෙ කුක්කු තුනේ කතාව...

කාලෙකින් මොනවත් ලියන්නත් බැරිවුන එකේ මේ සතියෙ නම් මොනවම හරි ලියනව කියල හිතාගත්ත. පහුගිය දවස් වල මගේ අපාය සහගත මිතුරු කැල ඉල්ලා සිටිය අපේ මාලුපාන්ගෙ කුක්කු තුනේ කතාව කියන්න කියල..
වැඩිය කලබල වෙන්න ඔනෙ නෑ.. අපේ සෙට් එකේ කීපදෙනෙක්ගෙම ඔය තියෙන්න ඔනෙ ගානට වෙනස් ගනන් තියනව. 
උදාහරනයක් ගත්තොත් 

  • අපේ මෝලට බුරි තුනයි
  • කජ්ජට ඇට එකයි
  • දිලුමගෙ දෙක අඩියක් විතර එල්ලෙනව

ඒව ගැන පස්සෙ බලමු. මුලින්ම ප්‍රදාන කතාවට එමුකො.

කතාව පටන්ගන්න කලින් ඉතිහාස කතාව කියන එකනෙ සිරිත. එහෙනත් එතනින්ම පටන් ගමු..




දැනට අවුරුදු කීපයකට කලින් අපෙ කතානායකය සතෙන් සතේ එකතු කරල එකතුකරල තව ගෙදරින් ලක්ස ගානක් ඉල්ලගෙන සල්ලි සල්ලි කියල බලන්නෙ නැතුව හා හා පුරා කියල රෝද හතරක් ගත්ත. අරගෙන එනගමන්ම වලක වැටිලද මන්ද ඒකෙ සයිලන්සර් එකක්නම් තිබුනෙම නැති තරම්. කිව්වෙනම් බීට් එකක් තියල කියල. දෙයියනේ කියල වාහනෙ ස්ටාට් කරාම අහල ගම් හතක් දන්නව.

ඒත් එක්කම ඒ වාහන මොඩල් එකේ ගියර් පටන් ගන්නෙ තර්ඩ් එකෙන්. ෆස්ට් එකයි සෙකන්ඩ් එකයි මලකඩ කාලද කොහෙද වැටෙන්නෙනම් නෑ. ගියර් දෙකයි, තර්ඩ් එකයි ටොප් එකයි හරිම සිම්පල් ප්ලෑන් එකක්..

සයිලන්සර් එකේ සද්දෙ අහල පහල මිනිස්සුන්ට කරදරයක් උනාට ඒ කිසිම කෙනෙක් අද මේ වෙනකල් කවදාවත් වචනයක්වත් කියල නෑ කියලනම් කියන්න ඔනෙ.. හිකි හිකි.. බොලා හිතුවද මූ ගෙවල් පැත්තෙ හොද එකානිසා ගම්මු බනින්නෙ නෑ කියල?? ඒකනෙමේ ඇත්ත කතාව; ගත්ත දවසෙ ඉදන්ම හතරැස් වාහනේ රවුම් කරන්න අපේ කතා නායකයට තිබුනෙ පුදුමම හැකියාවක්..මොනව උනත් අපි ඒ හැකියාව අගේ කරන්න ඕනෙ.

වාහනේ ගත්තත් හරි ගෙදර තිබුනෙ මාසෙකට දවස් දෙකක් වැඩිම උනොත් තුනක් නිසා ගමේ මිනිස්සු හිතල තියෙන්නෙ මාසෙකට සැරයක් මුගෙ යාලුවෙක් අවිල්ල යනව කියල.
එක්කො හප්පල, එහෙම නැත්නම් ගරජ් බිල ගෙවන්න සල්ලි නැති නිසා ඔන්න ඔහෙ තියෙද්දෙන් කියල ඉදල කියල දන්නෙ ගෙදර අයයි තව ඔය ලගින්ම ඉන්න අපිවගෙ ජොන්ටොයි විතරයි..

මූ වාහනේ ගත්තත් හරි හන්දියෙ ගරාජ් එකේ අන්කල් ගෙදර අලුත් කාමර දෙකක් ගහන්න අඩිතාලම් දැම්මෙ ඉස්සරහට ආදායම සුවර් නිසා කියලයි රට්ටුනම් කියන්නෙ.. අනේ මමනම් දන්නෙ නෑ. මම ඔය රට්ටු කියන දේවල් වැඩිය විස්වාස කරන්නෙ නෑ..

ගරාජ් එකක සාමන්යෙන් නිතරම වාහන තියන එක අලුතින් කියන්න ඔනෙ නෑනෙ.. හැබැයි ගැරජ් අන්කල්ගෙ අල්ලපු වත්තෙ හිටිය පොරනම් ඒ දවස් වල පුදුම තරහකින් ඉදල තියෙන්නෙ අන්කල් අලුතින් කාර් එකකුත් අරන් ගෙදර අඩිතාලමකුත් දැම්ම කියල. දන්නවනෙ ඉතින් ඉරිසියාකාරයො.

ඇයි ඉතින් මාසෙ දවස් 30න් 27-28ක් මේ කාර් එක ගරජ් එකේනෙ. අල්ලපු ගෙදර එකා රැවටිල මේක ගරජ් කාරයගෙ කියල.

ඔන්න ඔහොමයි ඉතිහාසෙ.. දැන් ඉතිහාස කතාව දැන් ඉවරයි.. ඔන්න දැන් තමා කතාව එන්නෙ... 

මේ කියන දවසෙ පඩි හම්බ වෙලා සුද්ද වගෙ ගරජ් එකට ගිහින් අපේ මාලුව කාර් එක අරගෙන. මගදි සෙට් වෙච්ච තවත් ජිම් පප්පො තුන් දෙනෙකුත් දාගෙන දැන් මූ හුරේ කියල යනවලු. මේ සිද්දි වෙලා තියෙන්නෙ මාර්ග නීති හොයාගන්න කලින් නිසා එව ගැන වැඩි තැකීමක් කරන්න ඔනෙ වෙලා නෑ. 

වාහන දෙකක් මාරුවෙන්නත් අයින් කරන්න ඔනෙ පාරෙ මූ ඉතින් 100ට විතර යනකොට ජබොග් ගාල අහින්සක වාහන කාරකෙක්ගෙ ලස්සන පස්සක් මුගේ රවුම් වාහනේ ඉස්සරහ ඉතාමත් තදින් උම්ම එකක් දුන්නාය කියලයි කියන්නෙ. පස්සෙන් ගිහින් හප්පපු මුගේ අතෙ වැරද්ද කතා වැඩක් නෑ. මූ වීරය වගෙ වාහනෙන් බැහල දැන් අර ඉස්සරහ මිනිහගෙ සීයගෙ ජාතකේ ඉදන් දැන් මතක් කරනව. වැඩේ කියන්නෙ ඒකෙ ඉඩල තියෙන්නෙ තනි පොරක්. ටිකක් විතර ඇග පත තිබුනට හොදට හයිය හත්තිය තියන 4ක් එක්ක හැප්පෙන්න බැරිනිසා පොරත් කරබාගෙන ඉදල. 

වැඩේ හරියන්නෙ නෑ.. මූ නවත්තන්නෙම නෑ.. බැරිම තැන ඌත් වචනයක් දෙකක් කියල. ඒ හොදටම ඇතිනෙ. මූ පැන්නගමන් දුන්නෙ නැතෑ අර අහින්සකයගෙ මූන හරහ නිකන් ජෝන් සීන වගේ. අනිත් පොරත් නිකන් ඉන්න බැරි නිසා අත පය වනල. මේක දැක්ක අනිත් ජොන්ටො ටිකත් ගේමට එන්ටර් වෙලා පොරට හනුම දර පලනව වගේ දැන් දෙසනවලු. 

ඔය අතර අර පොර අපේ මාලුවව බදාගෙන බිම වැටිල. වැටිල තියෙන්නෙත් මූ යටට හිටින්න අරූ, මුගෙ ඇග උඩට හිටින්න. මාලුවට දැන් කරන්න දෙයක් ඇත්තෙම නෑ. දන්නෝ දනිත් මුගෙ සයිස් එක. ඔය අතරෙ අනිත් ජොන්ටො නොනවත්තා දරුනු ලෙස ප්‍රහාරය එල්ල කරනවලු.

ඔන්න ඔය වෙලාවෙ අපේ මාලුවට උගේ කුක්කු ප්‍රදෙශයෙන් එක පාරටම හෙනම ආතල් එකක් දැනුන කියල විතරයි මූට මතක. 

වටේ පිටේ මිනිස්සු ඇවිල්ල වැඩේ සමතයකට කරල, දෙපාර්ශවයම රොහල් කරා එක්ක ගියාලු.

දවස් දෙකකට පස්සෙ අපි සෙට් උනාම මූ ඉන්නව කිසිම අව්ලක් නැතුව. හබයි මූන නිකන් කෝච්චියට අහු උන රුපියලේ කාසිය වගේ. කතාව සම්පූර්නයෙක් කිව්වට පස්සෙ අපේ කුතුහලය දරුනු වැඩිවෙලා අපි බැලුව මාලුවගෙ පපු ප්‍රදේශය. පපුවෙන් එකයි ප්ලාස්ටර් එක. 

අර බිම වැටිල ඉන්න වෙලාවෙ අනිත් එකා වෙන කරන්නම දෙයක් නැතුව මුගේ වම් කුක්කුව ආස්‍රිත ප්‍රදෙශය සපාකාල.. ලොලේ ලොල්.. 

කොහොම කොහොම හරි මාස දෙකක් විතර යනකොට තුවාල වේලිලා ඔක්කොම හරි ගියා.. ඒත් කරුමෙ කියන්නෙ, බොලාල දැකල තියනවද අර සමහර තුවාල උනාම ඇතුලෙන් වතුර පිරිල පොඩි ගෙඩියක් වගේ ඉතුරු වෙනව. 

අන්න ඒ වගෙ මුගෙ ස්වාභාවික කුක්කු දෙක මැද්දෙන් ගෙඩියක් ඉතුරුවෙලා.. කුක්කු තුන නියමෙට තියනව.. අලන්කාරයි.. සුන්දරයි... ආකර්ශනීයයි....

එහෙනම් අපි කැපුන.. පස්සෙ දවසක ආයෙ සෙට් වෙමු...

Thursday, February 27, 2014

කරාටේ නාමයෙන් කොසු ඉදල් කැඩීම - පාසලේ විත්ති



ඉස්කෝලෙ කතා කියනකොට අපිට ලොවෙත් අමතක කරන්න බැරි පුද්ගලයෙක් තමා අපේ දීමන්ත. ඌට මොකක් හරි කරාටි වලට සම්බන්ද කාඩ් එකක් තිබුන. හැබැයි මට දැන් මතක නෑ.. බලාපල්ලකෝ තාම අවරුදු 6-7යි ගියේ.. දැනටත් මතක නෑ . තව අවරුදු 10-15ක් ගියොත් කොහොමට තියෙයිද?? (බොන අරක්කුවක් විසවී හෝ අතර මගදී බස් එකකට හැප්පී හෝ මූනු පොත සම්බන්ද පෙම් පලහිලව්වක් නිසා මේ දවස් වල ඉතාමත් ප්‍රසිද්ද සියදිවි නසා නොගත්තා යයි උපකල්පනය කර ඇත.) හෝව්.. හෝව්.. පොඩ්ඩක් ට්‍රැක් එක පැන්න. නැවත කතාවට. දිමන්තයත් IT කරන්නෙ. සමහර විට මේක දකීද දන්නෙත් නෑ.. එහෙම උනොත් සමා අවසර වෙලා නොදැක්ක වාගේ පලයන් පුතේ...

දැන් අපේ කතා නායකයා (දීමන්ත ගොයිය) ඉස්සර ඉදන්ම පොඩ්ඩක් "පොරත්වයට" ලැදියාවක් තියන ජොකියෙක්. (තාම එහෙමද දන්නේ නෑ.) ඔන්න ඔය නිසා පොර අපේ ඉස්කෝලේ කරාටි මරාටි ගුජරාටි ආදී එකී නොකී දේවල් නොසෑහෙන්න කොරා.. කොරා විතරක්නම් කමක් නෑ. පන්තියට ඇවිල්ලත් ඉන්නේ නිකන් මෝල් ගහක් ගිලපු ඇටි කුකුලා වගේ.. ඇවිදින්නේ ස්ලෝ මෝෂන්.. කවුරු හරි විහිලුවට අත පය දික් කොරොත් බ්‍රුස් ලීගේ මල්ලිගේ පුතා වගේ ගාඩ් කරනවා විතරක් නෙමේ කටින් "ෂිකා", "ෂි" වගේ සද්දත් පිට වෙන එක අලුත් දෙයක් උනේ නෑ ...

ඒවිතරක් නම් මදෑ, අතු පතු ගාන කොස්සක් ඉදලක් අහු උනොත් අර බෑන්ඩ් එකේ ඉස්සරහ ඉදන් පොල්ල කරකවන අයිය වගේ කරකවනවා, උඩ දානවා එක කෙලියයි. වැඩේ නවතින්නේ වෙන එකෙක්ගේ ඔලුවකට කොස්ස පාත්වෙලා තමා.. මේ වැඩේ මල වදයක් උනත් ඕනෙම දේක කුප්ප වර්ෂන් හොයාගන්න අපේ අතිජාත කපිලය මුගෙන් ෆන් එකක් ගන්න ක්‍රමයක් හොයාගත්ත.

දැන් වැඩේ වෙන්නේ මෙහෙමයි.. මගේ පරණ පොස්ට් කියවපු අය දන්නවා අපේ පන්තියේ පිටිපස්සේ හොදට ඉඩ තියනවා කියල. (ඔව් ඔව් ක්‍රිකට් ගහල මාට්ටු උන තැන තමා). දන්නේ නැත්නම් ඔය ලින්ක් වලින් ගිහින් කියවල එන එකයි තියෙන්නේ. වටේ පිටේ ඉන්න ඔක්කොමල ඔතනින් අයින් කරලා කල්පය එනවා මයික් එක වගේ මාකර් පෙන් එකකුත් අරගෙන සබාවට හරියට නිකන් අර රෙස්ලින් මැච් එකක මුලින් නම් කියන එකා එනවා වගේ..

කල්ප: ඔව් සහෝදර සහෝදරියනි... විශේෂයෙන්ම සහෝදරයන් නැති සහෝදරියනි, දුවලා සිටින දෙමාපියනි... දැන් මේ ඔබ සැම පුල පුලා බලාසිටි ඒ මහා කරාටි විස්කම් සංදර්ශනය ආරම්බ වීමට තව ඇත්තේ ඉතාමත් සුළු වෙලාවක්. ඇත්තටම ඉතින් මම අද අපේ සංදර්ශනය වර්ණවත් කරන කරාටි තරුව, ඇත්තටම කරාටි සුර්යයා කිව්වොත් වඩා සුදුසුයි මම හිතනවා. ඇත්තටම ඔහු ගැන ඔබට අමුතුවෙන් කියන්න ඕනේ නෑ.. වැඩි කැටයම් නැතුව මම කෙලින්ම ඔහුව සබාවට කැදවන්නම් සාදරයෙන් පිළිගන්න අපේ කරාටි දීමන්ත....

මේ ඔක්කොම කලින් ප්ලැන් කරපු විදියට අපේ එකෙක් කල්පගේ අර කැමරා පොන් එකෙන් වීඩියෝ කරනවා(මේක කියවන එකෙක් ලග ඒ වීඩියෝ එක තියනවනම් එවපල්ලා. මම ඒක මෙතන අප්ලෝඩ් කරන්නම්) 

දැන් ඉතින් අපේ දිමන්තය ඉතින් ඉන්නේ පොලවේ නෙමේ 10 වෙනි තට්ටුවේ විතර (අපේ බිල්ඩින් එකේ තිබුනේ තට්ටු 3යි)  පොර ඔන්න එනව සබාවට ආඩම්බරෙන්. විහිලුවට නෙමේ.. මේ වෙන්නේ ඌ බයිට් වෙනවා කියන එක තේරුම් ගන්න තරම් හැකියාවක් ඕකට තිබුනේ නෑ ඒ දවස් වල. දැන් කොහොමද දන්නේ නෑ..

කල්ප: ඔව් දීමන්ත මහතාණෙනි කියන්න බලන්න ඔබගේ කරාටි ජිවිතයේ රන්කිරි කට ගෑවේ කොයි කාලේද කියල..

දිමන්ත : මම මොන්ටිසෝරි කාලේ ඉදන්ම කරාටි ක්‍රීඩාවේ නිරත වෙනවා..

කල්ප : අන්න බලන්න සුපෙම්වතුනි හැකියාව.. මට හොදටම විස්වාසයි මොන්ටිසෝරි දීමන්ත උනත් මට දෙකට කැඩෙන්න ගහන්න පුළුවන් තත්වෙක ඉන්න ඇති කියල.. (මේක විහිළුවක් උනාට. පොඩි ඇත්තකුත් තියනවා. අපේ ඒ කාලේ පොටෝ දැකපු කෙනෙක්ට මම මෙහෙම කියන්නේ ඇයි කියල තේරෙයි)

කල්ප: හරි අපි දැන් කෙලින්ම සංදර්ශනයට යොමුවෙමු. දීමන්ත පෙන්නනකො අපිට පොඩි කරාටි ෂොට් ටිකක්.. 

මෙන්න මූ අත පය දිග ඇරලා අර කරාටි ගහන අය කුකුල හුස්ම ගන්නවා වගේ පුම්බල හුස්ම ගන්නේ.. අන්න එහෙම කරලා කාරිය දැම්මේ නැද්ද කරාටි පාරාවක් දෙක තුනක්.. අපි හිතුවටත් වඩා දැන් වැඩේ නැගල යනවා...


කල්ප: අතිවිශිෂ්ටයි...මට අදහගන්නත් බෑ.. ඔතරම් සද්දන්ත සරිරයක් ඇති ඔබ කොහොමද මේ තරම් නම්‍යශීලි කියල. හරි දැන් අපි අපේ ඊලග අංගයට යමු..

දීමන්ත: ඒ මොකද්ද බන් ඒ??

අපි දෙන්නෙක් එක පාරටම පුටු දෙකක් සබාව මැද්දෙන් ගෙනත් තිබ්බ්බ. තව එකෙක් පන්තියේ කොස්ස ගෙනල්ල ඒ දෙක මැද්දෙන් තිබ්බ.

කල්ප: දැන් ඔබට තියෙන්නේ ඔබේ යෝද විරිය යොදල මේ කොස්ස කඩන්න.. 

මුගේ ඇස් රතු උනා.. මොකද පුටු දෙක ගොඩක් ලගින් තියෙන්නේ.. බෑ කියන්නත් බෑනේ.. පොර කොහොම හරි අපි එපා කියද්දීම පුටුදෙක සෑහෙන්න දුරකට ඈත් කරා.. ඒවිදියට තියල මැද්දට ගැහුවම කඩන්න මු ඕනේ නෑ.. 5 වසර පොඩි එකෙක්ටත් පුළුවන්. හැබැයි අපි අපේ ආතල් එක නැති කරගත්තේ නෑ ඕව කියන්න ගිහින්... මු කොහොම හරි "ෂා.. ශූ..ශී.." ගාල මැද්දට දුන්න පාරක් පොස්ස දෙකට කැඩෙන්න.. 


අපේ සෙට් එකේ ආතල් එක උපරිමේ. කට්ටිය හුරේ කියල චියර් එක.. මූ ආඩම්බරෙන් නැවෙනවා තෑන්ක් යු කියනවා එක කෙලියයි..

කොහොම කොහොම හැටි ඔහොම පටන්ගත්ත කොසු කැඩිල්ල සතියට කොසු ඉදල් 3-4 ක් අනිවා කඩෙන මට්ටමට ගියා.. අන්තිමට ජනෙලෙකින් ගලවපු විදුරුවකුත් මු කැඩුව.. එදානම් අපි ඇගේ ලේ නැතුව හිටියේ, මුගේ අතක් පයක්වත් කැපෙයිද කියල. අපිටත් ඉතින් ආතල් එකක් සෙට් උනාම බ්රේක් නෑනේ.. කොහොම හරි තුවාලයක් උනේ නෑ..(ඔය කඩපු වීදුරුවෙන් තමා මම තුමා ඇතුළු කට්ටියක් තීන්ත හීරුවේ)

තව දවසක් මූව ෆෝම් කරලා පන්තියේ ඔක්කොමල මුගේ බඩට අතට ගැහුවා හුරේ කියල.. ඒවෙලාවේ ඉවසගෙන ඉදල ගෙදර ගිහින් අම්මට කියල තෙල් ගාගන්න ඇති..

මේ කියන දිමන්තය සුනාමි වෙලාවේ කෝච්චියෙ ඉදල උගේ තාත්ත නැතිඋනා.. හැබැයි ඔය කතාව රෝටරියේ දෙය්යගේ ක්ලාස් එක ඇතුළු ක්ලාස් ගනනාවක ස්ටජ් එකට නැගල කියපු එකයි, ගියපු හැම ක්ලාස් එකකින්ම ෆ්‍රී කාඩ් ගත්ත හැටියි, ගෙදරින් දුන්න ක්ලාස් ෆීස් සල්ලි වලින් පෝන් එකක් ගත්ත හැටියි තවත් කතන්දර තමා.. පස්සේ දවසක බලමු ඒවා කියන්න.. එහෙනම් අපි කැපුන..

කතාවේ රසවින්දනය ඉහල දැමීමට යම් යම් ඉස්තාන කතෘ විසින් කතාවට ගැලපෙන ආකාරයට වෙනස් කරන ලදී කිව්වලු...

මමයි 2014යි....



අප්පා.. සෑහෙන්න කාලෙකින් මේපැත්තෙ එන්නත් බැරි උනා.. ඔෆිස් වැඩයි, අනිත් වැඩයි ඔක්කොමත් එක්ක එකක් බ්ලොග් ලියනව කියන්නෙ ලෙහෙසි පහසු වැඩක් නෙමේ. වැඩට ගිහින් ගෙදර ආවම මොන බ්ලොග්ද, ෆිල්ම් එකක් දාගෙන ඇදට වැටෙන එක තමා එකම නිවන. (ඇත්තම කියනවනම් වෙලාවක් නතුව නෙමේ, කම්මැලි කම.. ලොල්ය..) කොහොමෙන් කොහොම හරි සෑහෙන්න කාලයක් ගෙවිල ගියා දන්නෙම නැතුව. අපිට නොතේරීම ඔරලෝසුව කැරකෙන පිස්සුවෙන් වගේ. යාන්තන් පොඩි වෙලාවක් හොයාගත්ත මොනව හරි කොටන්න. 

දැන් ඉතින් මාතෘකාවට එන්නම්කො,  2014 වසර ලැබුවත් හරි මගෙ ජීවිතේ ලොකුම ලොකු වෙනසක් උනා. සමහර අය දන්නවත් ඇති මම දැන් ඉන්නෙ ලන්කාවෙ නෙමේ. ලන්කාවට කිරි පිටි එවන පට්ටි ගොන්නු ඉන්න රටේ. අම්මල තාත්තලගෙ සල්ලි වලටයි, මගෙ කැපවීමටයි පින් සිද්ද වෙන්න මේ රටට ස්කිල්ඩ් මයිග්රන්ට් කෙනෙක් විදියට එන්න පුලුවන් උන එක ලොකු දෙයක්. ලන්කාවෙ වරදක් කියනව නෙමේ, ඒත් ලන්කාවෙ කොච්චර පඩියක් ගත්තත් කනව බොනව ඇරෙන්න ඉතුරුවක් කරල පොඩ්ඩක් ඔලුව උස්සල අම්මල තාත්තල හදල දුන්න දේ වැඩි දියුනු කරගන්න හරි අමාරුයි කියල හිතුන නිසයි මේවගේ තීරනයක් ගත්තෙ. කොහොමෙන් කොහොමෙන් හරි ඔන්න ආව කියමුකො, ඊලග කෙලිය ජොබ් කට්ටක් හොයාගන්න එක. ලන්කාවෙ උබල අපි ඔක්කොම හිතන් ඉන්නෙ රට ගියාම ඔක්කොම අතට පයට ලැබෙනව කියල. වෙන රටකට යන්නම ඕනෙ ඒකෙ රගේ තේරෙන්න. ඔන්න ඔහොම තමයි මගේ මේ අලුත් අවුරුද්ද පටන් ගත්තෙ. සෑහෙන්න කාලෙකින් ඉන්ටවිව් වලට එහෙම ගියෙ නැති නිසා ඒකත් පොඩි චැලෙන්ජ් එකක් උනා. මුල් දවස් වල තනියම කාමරේකට වෙලා ජොබ් ඇඩ්වයිස් කරන සයිට් බල බල ඇප්ලිකෙශන් දාන එකෙයි, ඉන්ටවිව් ආවම නෙට් එක කනපිට ගහල කොම්පනිය ගන හොයන එකෙයි පොඩි ජොලියක් නැත්තෙම නෑ.

පොඩ්ඩක් කට්ට තමයි, හැබැයි මටනම් ඒ කට්ටෙ ප්රතිපල ලොවෙත් ලැබුන. දෙයියනේ කියල පරන පිනක් පලදීලද කොහෙද මට මාසයක් යන්නත් ඉස්සෙල්ල එලම කිරි ජොබක් සෙට් උනා. ලන්කාවෙදි ගත්ත අත්දකීම් එක්කම තවත් ගොඩක් දේවල් ජොබ සෙට් කරගන්න උදව් උනා කියලනම් කියන්නම ඕනෙ (මම පරන පිනක් පලදුන්න කියල කිව්වෙ මෙහෙ කොල්ලො ජොබ් නැතුව කන කට්ට ඇස් දෙකෙන්ම දැක්ක නිසා). පොඩි කොස්සකට තියෙන්නෙ මගෙ ලොක්ක අර අපිට ලග ජන්ගිය වගේ රටේ යට හරියෙ ඉපදුන ගෑනියෙක්. ඒකි මෙහෙට ඇවිල්ල දනට අවුරුදු 12ක් විතර වෙනවලු. පෙනුමත්, කතාවත්, වැඩත් තාමනම් අව්ලක් නෑ. හැබැයි කොයි වෙලාවෙ අර උප්පත්ති රටේ ගතිය මතුවෙයිද කියන එක තමා මට තියන බය. අව්ලක් නෑ, අපිත් ලෝකෙ කාල වතුර බීල ඉන්න පොරවල් නිසා එන එන විදියට ගහ උලුවස්සා කියල ඉන්න තීටනය කරා.

හොදම වැඩේ තමයි මේ කොම්පැනියෙ ලෝක බෝලෙන් බාගයක් විතර ඉන්නව. දකුනු අප්ප්රිකානුවො, රසියාවො, කොරියාවො, පිලිපිනියො, චෑන් චූන්ල, ජප්පො, ඉරානයො, රැජිනගෙ කොල්ලො, ප්රන්ශ බුවාල වගේ එකී නොකී ඔක්කොම රටවල් නියෝජනය කරන උන් මේ එක වහලක් යට ගින්දර වගේ වැඩ කරනව. එක එක රටවල ජොන්ටො එක්ක වැඩ කරන එකෙත් හෙනම ලොල් එකක් තියනව.
හැමදාම වගේ මේ කොමපැනියෙත් පොඩිම එකා මම තුමාලු. මට පොඩ්ඩක් හරි ලගින් ඉන්න එකා මට වඩා අවුරුදු 4ක් වැඩිමල්. අනේ ඉතින් ඉන්න ඔක්කොමල මට ඉතින් පුතෙක්ට වගේ සලකනව. ආදරේ බෑ..

ඔන්න ඔහොම තමා ඩන් මගේ ජිවිතේ ගතවෙන්නෙ. ඉස්සරහටනම් මොන මොනව හරි කුරුටු ගාන්න වෙලාවක් තියෙවි වගේ.. මොකඩ කිව්වොත් අපි ලන්කාවෙ පැයට කරන වැඩ මුන් දෙයියනේ කියල තොල හපාගෙන දවසක් දෙකක් අඩුම ගානෙ කොරනව.

දැනට මේ ඇති වගේ. බොහොම ඉක්මනට "පාසලේ විත්ති" එකක් දෙකක් කොටන්න හිතන් ඉන්නව. බලමුකෝ.. එහෙනම් අපි කැපුන...

Tuesday, February 5, 2013

දශක 6ක නිදහසෙන් පසු ශ්‍රී ලංකාවේ වර්තමාන තත්වය...



රට : නිදහස් ශ්‍රී ලංකාව 

1948 පෙබරවාරි 05 :
  • ආසියාවේ හොදම පාර්ලිමේන්තුව ඇති රට 
  • ආසියාවේ වැඩිම විදේශ විනිමයක් තිබූ රට 
  • ආසියාවේ ස්වයන්පොෂිතම රට 
  • ආසියාවේ තිබූ වෙන කිසිම රටකට ණයක් නැති එකම රට 
  • ආසියාවේ දෙවෙනියට හොදම අද්‍යාපනය තිබුන රට 
  • ආසියාවේ පළමුවම සාධාරණ සර්ව ජන චන්දයක් පවත්වන රට 
  • ...
  • ...


2013 පෙබරවාරි 05 :
  • සීනි වලටත් ඇමතිවරයෙකු දමා ආසියාවේ කුජිතම පාර්ලිමේන්තුව ඇති රට 
  • ආසියාවේ විශාලතම අය-වැය හිගයක් ඇති රටවල් අතර ඉහලම තැනක් ඇති රට 
  • නැවෙන් කටට සංකල්පය ඇතිව, අවශ්‍ය සියලුම දේ (95%) රටින් ගෙන්වන රට 
  • වෙන රට වලට ඇති ණය වාරිකය සහ පොලිය ගෙවීමට තවත් ණය ගන්න රට 
  • පවත්වන සියලුම විභාග ප්‍රශ්න පත්තර කලින් පිටවන රට 
  • මහජන චන්ද පත්‍රිකා කුණු ගොඩවල් වලින් සොයාගන්න රට 
  • ...
  • ...


අනේ සුද්දෝ ආයෙත් ඇවිල්ල අපිව අල්ලගනිල්ලකෝ..... උබල අපේ රටේ තියන වටිනා දේවල් උබලගේ රටට ඇද්දට උබලට ඒකට නිදහසට කාරණයක් තියනවා. මොකද උබල , උබලගේ දරුවන්ට කන්න අදින්න දෙන්න ඕනේ... අපේ රටේ ඉපදිලා, රටේ හැදෙන බත් කාල, රටේ වතුර ටික බීල හදුනා වැඩුන අපේ පාලකයෝ කරපු කරන විනාසේ බැලුවම උබල කරලා තියෙන්නේ මොකද්ද කියල හිතෙනවා... 

සංවාධයට ඉඩ...

Friday, November 30, 2012

සොෆ්ට්වෙයාර් ෆීල්ඩ් එකේ On-Site ගිය ආධුනිකයෙකුගේ අත්දැකීම්....





වැඩ රාජකාරි  සහ තවත් දහසකුත් එකක් දේවල් නිසා පහුගිය ටිකේ පොස්ට් එකක් දාන්න තියා බ්ලොග් එකට එන්නවත් වෙලාවක් තිබුනේ නෑ . දැන් උනත් වැඩ නැතුව නෙමේ, මේ කතාව ලියන්නම ඕනේ කියල හිතුන නිසා තමයි මම මේ අමාරුවෙන් වෙලාවක් හදාගෙන කොටන්න ගත්තේ.. 
සෑහෙන්න කාලෙකින් කොටන නිසා වෙලාවත් යනවා වගේ.. කමක් නෑ, බලමුකෝ..

ඔයාල කවුරුත් දන්නවා වගේ මම මේ බ්ලොග් එක ලියන්නේ මගේ අදහස් එලියට දාන්න. තව අවරුදු 10කින් මම කොච්චර වෙනස් වෙලාද, මම හිටියේ කොතනද කියල දැනගන්න තමා මට මුලින්ම ඕනේ උනේ. 
මම මේ දැන් ලියන්න යන්නෙත් මහේ ජිවිතයේ අත්දැකීමක්, මට දැනෙන විදියට.

සමහර වෙලාවට මට දැනෙන විදිය වැරදි වෙන්නත් පුළුවන්. දැන් වැල් වටාරම් ඇති කතාවට බහිමු.

මුලින්ම ටොපික් එක විස්තර කරන්නම්. සොෆ්ට්වෙයාර් ෆීල්ඩ් එකේ On-Site යවනවා කියන්නේ සෑහෙන්න හොද දෙයක්. හෙනම මොටිවේෂන් අප් කරන කෙස් එකක්. මමත් On-Site යවනවා කිව්වම හෙන කික් එකේ හිටියේ.

කලින් ගියපු හොද යාළුවො ගො දක් අවවාද දුන්න වැඩේ වෙන්නේ කොහොමද, On-Site කතාවේ තිත්ත හරිය එහෙම මට කියල තිබුනේ. නමුත් මට ඒක හරියට තේරුනේ නෑ. අනිත් හැමෝටම වගේ මට හිතුනෙත් මේ ඉරිසියාවට කියන කතා කියල. දැන් තමා ඒ කියපු උන්ගේ කටවල් වල සුකිරි බෝල බෝල දාන්න ඕනේ කියල හිතෙන්නේ.

මම මෙතන සුන්දර මෙන්ම තිත්ත ජාති දෙකේම අත්දැකීම් කියන්න බලාපොරොත්තු වෙනවා. කියවන්න කලින් මට ලැබුන චාන්ස් එක මොනවගේ එකක්ද කියල දැනගන්න ඕනෙනේ 
  1. මට යන්න ලැබුනේ පර සුද්දගේ රටට (ඇමරිකාවට). කලින් පර සුද්ද කිව්වට දැන් නම් මගේ ඒ අදහස ගොඩක් වෙනස් වෙලා.. 
  2. ලංකාව එක්ක වෙලාවේ වෙනස පැය 12.30 (කෙටියෙන්ම කිව්වොත් මට උදේ කියන්නේ අපේ ලංකාවේ ටීම් එක නිදි, නැත්නම් පව්ලේ අයත් එක්ක) මේක තමා ක්රිටිකල්ම පොයින්ට් එක. හොදට මතක තියාගන්න.
  3. මට එන්න ලැබුන ප්රාන්තේ හරි ලස්සනයි දේශගුනේ හොදයි.. ලංකාවේ නුවර එලිය වගේමයි..
  4. On-Site එනකොට මගේ මේ කොම්පැනියේ අද්දැකීම් අවරුදු 1.5 වගේ. (සමහර ඩොමේන් සම්පුර්ණයෙන් ගොඩ දාන්න අවරුදු 5-6 ක් යනවා කියල දන්නෝ දනිත්. අපේ ඩොමේන් එකත් ඒවගේ එකක්. මේ වගේ අවස්ථාවක අනිත් සීනියර් අයගේ උදව්ව ගොඩක් අවශ්‍ය වෙනවා) මේක තමා දෙවෙනියට ක්රිටිකල්ම පොයින්ට් එක. මේකත් හොදට මතක තියාගන්න.

දැන් කතාව පටන් ගමු..

මුලින්ම අලුත් රටකට එනකොට හෙනම ආතල්.. පරිසරය වෙනස්, මිනිස්සූ වෙනස්.. කුණු ගොඩක් උනත් පට්ට ලස්සනයි (ලංකාව වගේ නෙමේ මෙහෙ ඇත්තටම කුණු ගොඩවලුත් ලස්සනයි). කලින් ප්ලේන් එකක ගිහින් නැත්නම් ඒ ආතල් එකත් තියනවා (මම කලින් පියාබල තියන නිසා එකනම් වැඩි අතල් එකක් නැ) නමුත් පැය 21ක් ප්ලේන් එකේ එනවා කියන්නේ ලේසි වැඩක් නෙමේ. අපිව කොහොමත් එවන්නේ ඉකොනොමි ක්ලාස් එකේ නිසා වැඩේ තවත් හොදයි.. කොහොම කොහොම හරි ආව කියමුකෝ.. දැන් තමා වැඩේ පටන් ගන්නේ..

වෙලාවේ අවුල මුලින්ම එන්නේ මේ වෙලාවට තමා... මුල් දවස් ටිකේ රෑට නින්ද යන්නේ නෑ, දවල්ට ඇහැරන් ඉන්න බෑ. මේකට කියන්නේ ජෙට් ලැක් කියල.. මට සතියක් විතර මේ ආතල් එක තිබුන මෙහෙම කියල අපිට එන වෙන වැඩ වල අඩුවක් නෑනේ. නිදි මරාගෙන හරි වැඩේ ඉවර කරන්න ඕනේ..
(අසුන්දර මතක 1)

සති අන්තේ කිට්ටුවෙනකොට ගූගල් දෙය්යව කන්න හදනවා යන්න තැනක් හොයල. කොහොම හරි හැම සති අන්තෙම කොහේ හරි ලස්සන දෙයක් බලන්න තියන පැත්තකට ආව එක ගැනනම් පින් සිද්ද වෙන්න ඕනේ.
(සුන්දර මතක 1)

ඊලග කෙලිය උයන එක, කවද කාපු ටකරන්ද, උයන එක ලේසි වැඩක් නෙමේ.. නොකා ඉන්නත් බෑනේ.. සුද්දගේ කාම හැම වේලටම කන්නත් බෑ.. මෙලෝ රහක් නෑ... ඉතින් අමාරුවෙන් හරි උයන්න වෙනවා.
(අසුන්දර මතක 2)

දැන් තම ටික ටික හොදම හරියට එන්නේ. ලන්කාවෙදිනම් දන්නේ නැති දෙයක් තිබුනම දන්නා සීනියර් කෙනෙක්ගෙන් ලගට ගිහින් අහගන්නවා... මෙහෙදී කොහෙන්ද එහෙම බූල් පුසෝ.. එක්කෝ ගූගල් කරන්න ඕනේ. සිස්ටම් එක ගැන ගූගල් කරන්නත් බෑනේ. එක්කෝ පරණ ස්පෙක් කියවන්න ඕනේ. ලංකාවේ සොෆ්ට්වෙයාර් කොම්පැනි වල සොෆ්ට්වෙය හැදුවට ඒවට ස්පෙක් කොච්චාර හොදට ලියල තියනවද කියල දන්නෝ දනිත්.. එහෙමත් නැත්නම් දන්නා කෙනෙක්ගෙන් අහන්න ඕනේ.. දන්නා කෙන්ක්ගෙන් අහන්න බෑ අපි වැඩ කරන වෙලාවට දන්න උන් තමාගේ වඉෆ් එක්ක, නැත්නම් දරුවෝ එක්ක... කතා කරොත් කියල දෙවි අව්ලක් නෑ කියල.. ඊත් මටනම් එහෙම කරන්න හිතුනේ නෑ .. හිතෙන්නෙත්  නෑ .. ඉතුවෙලා තියන එකම විසදුම මේල් එකක් දාන එක. 
ඔන්න මෙතනින් තමා ජිවිතේ තිත්ත වෙන්නෙ.. මේල් එකක් දැම්මට රිප්ලයි නෑ .. වැඩ වැඩි නිසා රිප්ලයි කරන්නේ නැද්ද, ගණන් ගන්නේ නැද්ද, වැඩක් නෑ  කියල හිතනවද, දන්නේ නෑ.. හැබැයි ඒක එහෙම තමයි.. අන්තිමට අපිට වැඩේ ඉස්සරහට ගෙනියන්න විදියක් නැ.. ලොක්කට දවස අන්තිමට අප්ඩේට් එකක් දෙන්නත් ඕනේ. අර මේල් එකට රිප්ලයි නෑ  කියල අදාල මිනිහව පාවල දෙන්නත් දිව නැමෙන්නේ නෑ... මොනවා කරන්නද වැරැද්ද තමන් පිට පවරාගෙන වැඩේ කරන්න උනේ නෑ කියල කියනවා ඇරෙන්න.
දැන් ටික ටික ලොක්කගේ අපි ගැන තිබුන හොද පින්තුරේ කළු පාට වේගෙන එනවා. දවස ගානේ වැඩ එනවා, දන්නේ නැති දේවල් අහල අපි මේල් දානවා, උත්තර නෑ . වැඩේ කරන්න උනේ නෑ  කියල අප්ඩේට් දෙනවා 
ඔය විදියට ටික කාලයක් යනකොට ඉවසීමේ සීමාව පනින අවස්ථාත් එනවා. උදාහරණයක් ගත්තොත්, සමහර වෙලාවට එක එක මේල් එනවා අරක කරපන් මේක කරපන් කියල එක එක අයගෙන්(ලොක්කාගෙන් නෙමේ. ලොක්ක මොක කිව්වත් කරන්න වෙනවනේ. මම මේ කියන්නේ ලොක්කව හලලා කෙලින්ම ලැබෙන ඕඩර් ගැන ). කොම්පැනියේ උඩ  ඉන්න හැත්තෑ බුරුත්තම Cc  කරලා. තමන් ලකුණක් දාගන්නද, ඒ අදාළ පුද්ගලයන්ගේ විදියද දන්නේ නෑ. (යම් යම් අදාළ අවස්ථාවල ලොකු ලොකු අයව Cc කරයුතුයි. මම මේ කතාකරන්නේ එහෙම ඒවා ගැන නෙමේ) එහෙමත් නැත්නම් නිව් මේල් එක ගත්ත හැටියේ ඒ ඔක්කොමල ඩිෆෝල්ට් Cc විදියට ඇඩ් වෙනවද දන්නෙත් නෑ. හැබැයි ඒක වෙන්නේ ඔන්න ඔහොම තමා. ඔන්න ඔහොම සමහර පුද්ගලයන් ගැන අපේ ඔලුවේ තිබුන පින්තුරේ වෙනස් වෙනවා..
අපිට පේන්නෙම ලෝකල් ටීම් එක එකතුවෙලා අපිට අරින්න හදනවා වගේ.. ඇත්තටම එහෙම නෙවේ කියල දන්නවා.. (ටීම් එකම නැති උනත්, යම් යම් අවස්ථාවල පවුද්ගලික තරහවල් පිරිමහනවද කියල හිතෙන අවස්ථාත් නැතුව නෙමේ) කොහොම හරි අන්තිමට අපේ හිතෙන් අනිත් අයව සතුරන් විදියට සලකන්න වෙන තත්වෙට අකමැත්තෙන් උනත් පත්වෙනවා.. ඕකට සිංහලෙන් කියන්නේ "වර්චුඅල් හතුරන්" හදාගන්නවා කියන එක තමා.
(අසුන්දර මතක 3-5000)

ඔයත් එක්කම On-Site ඉන්න කොට වෙන තවත් ජංජාලයක් තමා ලයිව් සිස්ටම් එකේ මොකක් හරි අව්ලක් උනොත් ඔලුවට කඩාපාත් වෙන එක. ලයිව් සිස්ටම් එකේ අව්ල් ලේසි වෙන්නේ නෑ. හෙනම අංජබජල්. මගේ කරුමෙට එදා මෙදා තුර අතීතේ අපිට සෙට් උන චොරම බග් (ලොකුම නෙමේ, චොරම - තවත් විදියකට කිව්වොත් ලයිව් සිස්ටම් එකේ තියන අපිට රී-ප්රෝඩුස් නොවෙන) එක මම ඉන්න කාලේ ආව. ඒ සයිඩ් එක මම ටිකක් දන්නා එක වාසියක් උනත්, නොදන්නා දේවල් අනන්තයි කියල මට හොදට තේරුණා. කෙලින්ම මේල් එන්නේ ලොකු ලොක්කන්ගෙන්, මේල් විතරක්නම් කමක් නෑ දවසට එකක් දෙකක් කෝලුත් එනවා. මේවට අනිවා උත්තර දෙන්න ඕනේ. මම දෙන උත්තරේ බලපාන්නේ මට විතරක් නෙමේ, හැමෝටම ඒක බලපානවා. මේ වගේ අවස්ථාවල ලෝකල් ටීම් එකේ සහය උපරිමයෙන් බලාපොරොත්තු උනත් තබ සතේක උදව්වක් ලැබුනේ නෑ කියම අකමැත්තෙන් උනත් කියන්න වෙනවා... මම දාපු මේල් වලට රිප්ලයි කරොත් තමන්ටත් මේ කුණට කරගහන්න වෙයි කියල හිතුනද මම දන්නේ නෑ. කොහොමෙන් කොහොමෙන් හරි පරණ පිනකට වැඩේ ගොඩ ගියත් ඒ අවස්ථාවේ උන කලකිරීම අයෙත් කවදාවත් හදන්න පුළුවන් වෙයි කියල මම හිතන්නේ නැ.
(අසුන්දර මතක 5001-25000)

ඔය අස්සේ අපි අපේ ජිවිතේ ගොඩක් දේවල් ඉගෙන ගන්නවා. පව්ලේ අයගෙන් වෙන් වෙලා තනියම ඉන්න එක ලේසි නෑ.. ඇත්තටම කිව්වොත් හිතෙනවට වඩා ගොඩක් අමාරුයි. වෙනද ලග ඉදන් කතාකරපු මිනිස්සු, දැන් දකින්නේ skype එකෙන් විතරයි. වැඩ රාජකාරි නිසා හැමදාම කතා කරන්න වෙන්නෙත් නෑ. වචනයක් දෙකක් කතාකරන්නත් වෙලාව හරස් වෙලා. වෙලාවකට පරණ ෆොටෝ දිහා බලාගෙන ***********************.. හැබැයි අනිත් ය ඉස්සරහ හිනාවෙලා ඉන්නවා. චැට් කරන යාලුවෝ, අපි තැන් තැන් වලට ගිය ෆොටෝ දකින ය හිතන්නේ, අපි පට්ටම ෆන් එකේ ඉන්නවා කියල. වීක් එන්ඩ් එකේ පැය කීපයකින් අපේ පාළුව මකන්න බෑ කියල තේරුම් ගන්න එන්නම ඕනේ.
(අසුන්දර මතක 25000-25010)

අපි ගෙවල් දොරවල් අස් පස් කරගන්න ඕනේ, රෙදි හොද ගන්න ඕනේ, බඩු කඩෙන් ගෙන්න ඕනේ.. වැඩ කෝටියයි.. ඔෆිස් වැඩ අස්සේ මේවත් කරන්න ඕනේ අඩුවක් නැතුව.
(අනිත් වැඩත් එක්ක බලනකොට මම මේවා වර්ග කරන්නේ සුන්දර මතක ගොඩට - සුන්දර මතක 2)

පොස්ට් එකත් හොදටම දිග වැඩි උනා.. තව ලියන්න බෑ.. කෙටියෙන් ඉවර කරන්නම්...

අන්තිමට බැලුවම On-Site එක ඉවර වෙලා ලංකාවට එන්නේ ගියපු මනුස්සය නෙමේ. එක්කෝ හොදට රත්වෙලා පදම්වෙලා මුවහත් වුන කෙනෙක්. සමහර වෙලාවට මේවා දරාගන්න බැරිකෙනෙක්නම් ලංකාවට එන්නේ, චෝර වෙලා, මානසිකව වැටුන කෙනෙක් විදියට වෙන්නත් පුළුවන්.. 

මගේ වාසනාවකට, මට හොද ලොක්කෙක් සෙට්වෙලා ඉන්නවා. ඒ ලොක්ක සහ බොහෝම අතලොස්සක් වූ පිරිසක් නිසා මමනම් ලංකාට එන්නේ මුවහත් උන කෙනෙක් විදියට. මිනිස්සු කියන්නේ කවුද කියල කැම්පස් මානසිකත්වයෙන් මිදිලා ඔෆිස් මානසිකත්වයෙන් බලල තීරණයක් ගන්න පුළුවන් කෙනෙක් විදියට, ලංකාවේ අවරුදු 5 ක් ඉදල ගන්න අත්දැකීම් සුළු කාලෙකින් ගත්ත කෙනෙක් විදියට.

බොහොම සරලව On-Site ජිවිතෙන් මම ගත්ත පාඩම්.

  1. හිටියොත් දෙකට නැමී , දෙයියොත් ***** අරී. කියල තියෙන්නේ කටකහනවට නෙමේ.
  2. යාලුකමයි ඔෆිස් ජීවිතයයි කියන්නේ දෙකක්.
  3. අපි අනිත් මිනිස්සු ගැන හිතුවට, අනිත් හැමෝම එහෙම කරන්නේ නෑ.
  4. ලද අවස්ථාවෙන් උපරිම ප්‍රයෝජන ගන්න වෙන කෙනෙක්ගේ බෙල්ල උනත් කපන්න ලෙහෙස්ති අයත් අපි අතරේ ඉන්නවා.
  5. හැමෝම ශේප් එකේ තියාගෙන තමන්ගේ බෙල්ල බේරගන්න එක තමා දක්ෂ කම.
  6. වැදගත්ම ආදර්ශය "හැමෝම බොලේ පාස් කරද්දී, තමන්ට පුලුවන්නම් බෝලේ ගොඩ දාන්න, ඔයාට ලකුණු ගොඩක් වැටේවි, තමන්ට ගොඩදාන්න බැරි බෝල පුළුවන් කියල තියාගත්තොත් ඔයාට හොදටම ඇරේවි.. තමන්ට ගොඩ දාන්න පුළුවන් බොලේ ගොඩදන්නත්,  බැරි බොලේ වෙනකෙනෙකුට පාස් කරන්නත් ඉගෙන ගත්ත දාට ඔයාට හොද අනාගතයක් තියේවි.."

මම මේ පොස්ට් එකෙන් කියන්නේ නෑ On-Siteඑන එක පට්ටම චා කියල. On-Site එනකොට ඇත්තටම තමන්ට මුනදෙන්න වෙන්නේ මොනවගේ ප්‍රශ්නවලටද කියල තමන් කලින් ඉදලම ලැහැස්තිවෙලා යනවනම් තමා වඩා හොද. On-Site එනවා කියන්නේ පට්ටම අත්දැකීමක්. ඒක හොද විදියට ගන්න ඕනේ කියන්නයි මට ඕනෙ  උනේ....

එහෙනම් අපි කැපුන... තවත් දවසක හම්බ වෙමු..

Tuesday, November 22, 2011

නොම්මර එකේ බලු කතාවක්

බලු කතන්දර අහන්න ඕනේ කට්ටිය ඉන්නවනම් වාඩි උනානම් ඔය හත් අට පොළකින්..
හොදයි හොදයි..



ඔන්න යකුනේ එකෝමත් එක විශ්වයක බල්ලෝ විතරක් ඉන්න ලෝකයක් තියෙනවලු. ඔය ලෝකේ පුංචිම පුංච් රාජ්ජයක වෙච්ච බලු කතාවකුයි මම මේ කියන්න යන්නේ ඔහේලට. ඔන්න ඔය බලු රටේ හිටියාලු එක නොම්බර එකේ බල්ලෙක්. මෙයත් ඉතින් එසේ මෙසේ එකෙක් නෙමේ.. සමහර අය හොද කියනවා , තවත් සමහරු නරක කියනවා.. අපි කාගේවත් පැත්ත ගන්නේ නැතුව ප්‍රදාන නළු බල්ලා කියල කියමුකෝ මෙයාට.

ඔය රටේම තව ඉන්නවලු වචනයේ පරිසමාප්ත අර්ථයෙන්ම බැල්ලියෙක්. මෙයා ගැන වැඩි විස්තර නැතුව උපමා උපමේය නැතුව නිකන්ම නිකන් බැල්ලි කියල කියමුකෝ මෙයාට.



මේ රාජ්ජේ බල්ලෝ එකිනෙකා කොටගන්නා එකේ සීමාවක් නෑලු කෑම වලට. පාලන බල්ලොන්ට විරුද්ද බල්ලෝ හරි හරියට පොර කාගෙන ඔන්න කොහොම හරි පාලන බල්ලෝ පොරේ දින්නලු. අපේ ප්‍රදාන නළු බල්ලා ඔය පොරේදී  හොදට පොර කෑවා කියල තමා කියන්නේ. අපිට ඒවා වැඩක් නෑ. වැඩේ කියන්නේ පොරේ දිනලා වැඩි දොහක් යන්න කලින් මෙන්න බොලේ මේ බල්ලා පාලන බල්ලා වෙන්න පොරයක් අල්ලන්න ගත්ත. මේ කතාවට එකේ කිසි සම්බන්දයක් නෑ. මම මේ නිකමට කිව්වේ.

ලොකු බලු පොරේ ඉවර වෙනකල් ලොවෙත් හිටියේ නැති අපේ බැල්ලි සබේට එන්නේ මෙන්න මේ වෙලාවේ තමා.

කොහොමද ආවේ කියල කියනවනම් මෙන්න මෙහෙමයි වැඩේ සිද්ද උනේ. එක පාරටම කොහෙද හිටිය පරට්ට බැල්ලියෙක් බලු උසාවියේ නඩුවක් දාල අපේ ප්‍රදාන බල්ලා මෙහෙම කතාවක් කියල බලු සංහතියම පාවල දුන්න කියල. මෙහෙම කිව්වට කතාව තාම දැම්මේ නෑනේ. මෙන්න කතාව "පොරේ අන්තිම වෙලාවේ මස් කටු උස්සගෙන ආව හොර බල්ලන්ගේ බොටුවෙන් මිරිකන්න කියල මහා බල්ලා අන දුන්න"

දැන් හෙනම ගේම. ඇයි බල්ලෝ හෙනම බලු කතාවක්නේ කියල තියෙන්නේ. වැඩේ වෙලා තියෙන්නේ මෙහෙමයි, අපේ බැල්ලිට ඕනේ උනා බලු පත්තරේ බලු විස්තරයක් දාන්න. ඉතින් ඔය වැඩේට බලු සම්මුක සාකච්චාවක් කරන්න යන වෙලාවේ තමා මේක කියල තියෙන්නේ.

ඔන්න උසාවිය ඇහුව මොනවද තියන සාක්කි... මේ වෙනකොට මේ බැල්ලි හෙනට පිම්බිල පොමනේරියන් එකෙක් වගේ හැඩවෙලා මෙන්න මෙහෙම කියපි. "බලු සුවාමිනි, මම ලග මේ දේ කිව්ව බලු වොයිස් රෙකෝඩ් සහ බලු නෝට් ඇත.

බලු නඩු හාමි කියපි "මොනවද ඔය බල්ලට කියන්න තියෙන්නේ මේ දේ ගැන. අපේ ප්‍රදාන බල්ලා මෙන්න මෙහෙම කියපි "පොරේ අන්තිම වෙලාවේ මස් කටු උස්සගෙන ආව හොර බල්ලන්ගේ බොටුවෙන් මිරිකන්න කියල  මහා බල්ලා අන දුන්න කියල ආරංචියක් තියනවා. නමුත් එහෙම දෙයක් කරාද කියල මම දන්නේ නම් නැහැ කියලයි මම කිව්වේ. මේ බැල්ලි මේක විකුර්ති කරලා දාල තියෙන්නේ".

එතකොට බලු නඩු හාමි කියපි "නඩුව අදට කල් දානවා. ලබන නඩු වාරෙ දුන්නනම් එහෙනම් සාක්කි."

දැන් ඊලග නඩු වාරෙ ලැබුවා. මෙන්න මේ බැල්ලි කියපි "බලු සුවාමිනි, මාර වැඩේනේ මගේ බලු වොයිස් රෙකෝඩ් කරන එක එදා වැඩ කරලා නෑනේ. නෝට් නම් තියනවා"

එතකොට බලු නඩු හාමි කියපි "නඩුව අදට කල් දානවා. ලබන නඩු වාරෙ දුන්නනම් එහෙනම් සාක්කි."

දැන් ඊලග නඩු වාරෙ ලැබුවා. බැල්ලි දුන්න පොතක්. වැඩේ කියන්නේ ඔය විස්තර ලියපු බලු කොළ , පොතේ සාමාන්‍ය කොළ වලට වඩා ගනකමින් වැඩි. (හොර වැඩක් වත් කොරගන්න බෑ මේ බැල්ලිට). මේ වැඩේ පෙන්නුවා අපේ ප්‍රදාන බල්ලාගේ සහයක බල්ලෝ. බලු නඩු හාමි එක පිළිඅරන් කියපි "නඩුව අදට කල් දානවා. ලබන නඩු වාරේ දුන්නනම් එහෙනම් සාක්කි."

ඔහොම නඩු වාර කීපයක් ගියපි. අන්තිමේදී හොදම බලු දවසක තීරණය දෙනවා කියල නඩු හාමි කියපි. මේ වෙනකොට බලු උසාවිය යනු අපද්‍රව්‍ය බැහැර කරන තැනක් වැනිය වගේ නොම්මර එකේ බලු කතා කියපු අපේ පරට්ට බැල්ලි රට පැනපි.

ඔන්න තීන්දුව දෙන දවසත් ආවය කියමුකෝ..

ඔන්න බලු නඩු හාමි කියපි "ඇත්තෙන්ම බලු උසාවිය යනු අපද්‍රව්‍ය බැහැර කරන තැනක් වැනිය. ඔය ඉස්සරහ ඉන්න ඇස් බැද ගත්ත බලු කෙලි ඕනෙම කෙනෙකුට මුදල් දී සංවාසයේ යෙදිය හැක. මේ බව පෙන්වා දුන් අපේ සත්ගුණවත් බැල්ලිට අපගේ ප්‍රසාදය. තවද බලු වොයිස් රෙකෝඩ් කරන මෙව්වා එක එක වෙලාවට වැඩකරන්නේ නැති බව සැබෑය. එමෙන්ම බලු රටේ පොත් ගහන උන් කිසිම කමකට නැතිය. එක පොතේ එක එක පිටු එක එක ගනකමින් යුක්තය. මේ සියලු සාක්කි ගැබුරින් සලකා බලා මේ බල්ලව අවරුදු 3කට සහ හරක් කටු 2ක දඩයකට යටත් කරමි."

සැරදේ... සැරදේ... බලු උසාවියට ජය වේවා...

මෙහි එන නම් ගම් සිද්දීන් සියල්ල මනංකල්පිත බව කරුණාවෙන් සලකන්න. (මෙවැනි සිද්දීන් බලු ලෝකයේ පමණක් සිදුවිය හැකි සිද්දි බැවින් මෙවැනි වගන්තියක් දැමීමට අනවශ්‍ය යයි මට සිතෙන නමුත්, ඕනෙම පස්චාත් බාගයක් කියා දැමුවෙමි)